این لینک راجع به یه تحقیقه که روی بیش از ۱۵۰ نفر انجام شده و تاثیر مدیتیشن ذهن آگاهی روی شبکه‌ی احساسی مغز رو بررسی کرده. شرکت‌کنندگان به سه گروه تقسیم شده بودند: کسانی که مدت طولانی هر روز مدیتیشن کرده بودند، کسانی که تو یه دوره‌ی ۸ هفته‌ی ذهن‌آگاهی شرکت کردند، و کسانی که تا حالا تمرین ذهن آگاهی نکردند.
در هر دو گروه مدیتیشن کننده (طولانی‌مدت و جدید) فعالیت مغز هنگام دیدن عکس‌هایی که احساس مثبت رو تو شرکت‌کننده‌ها برمی‌انگیخت در مقایسه با کسانی که مدیتیشن نمی‌کردند، در ناحیه‌ی آمیگدالا (بادامه) کمتر بود. آمیگدالا نقش مهمی در احساسات و گرفتن اطلاعات مهم از محیط داره.
نتایج تحقیق همچنین نشون داد که هر چی تجربه‌ی مدیتیشن‌کنندگان بیشتر باشه فعالیت مغزشون در ناحیه‌ی آمیگدالا هنگام دیدن تصاویر با احساسات منفی کمتره.
از اونجایی که کاهش فعالیت آمیگدالا در مقابل تصاویر مثبت تو همه‌ی مدیتیشن‌کنندگان دیده میشد، این نشون میده که متعادل کردن واکنشمون نسبت به چالش‌های احساسی منفی تمرین بیشتری لازم داره.
محققین میگن تمرین ذهن آگاهی میزان کنترل شدنمون توسط محرک‌های احساسی رو کم می‌کنند. شاید تمرین مدیتیشن کمتری برای تغییر پاسخ مغز به محرک‌های مثبت نسبت به محرک‌های منفی نیازه.
فعالیت آمیگدالا به احساس خوب یا بد مرتبط نیست بلکه اهمیت یک رویداد تو محیط اطرافمون رو شناسایی میکنه. بالا بودن فعالیت آمیگدالا به بیش از حد خواستن چیزی مربوط میشه . بنابراین بالا نبودن پاسخ مغز در مقابل محرک‌های مثبت منطقیه چون هدف نهاییمون آرامش و خونسردی ذهنیه (equanimity).
نتیجه‌ی دیگه‌ای که این تحقیق نشون داد این بود که ارتباط بین آمیگدالا و نواحی دیگه‌ی مغز که مسئول کارهای اجرایی (مثل هدف‌گذاری) و احساسات هستند در کسانی که ۸ هفته دوره‌ی مدیتیشن گذروندند بیشتر شده. نکته‌ی جالب این که در افرادی که سابقه‌ی طولانی مدیتیشن داشتند این موضوع دیده نشد، شاید چون تمرین زیاد کمک میکنه متعادل کردن احساسات بیشتر به صورت اتوماتیک انجام بشه.
https://reliawire.com/meditation-amygdala-activation